Hey!

Ik heb van een hele lange periode nog niks geschreven. In deze nieuwe update zal ik over de maanden januari en februari vertellen. Er is een heleboel dingen gebeurd, dus ik zal snel beginnen.

Maandag 5 januari

Vandaag was nog niet onze eerste schooldag van het nieuwe semester. We hadden dus nog lekker een dagje vrij. Lekker bankhangen en tv kijken.

Dinsdag 6 januari

Weer zwemtraining en een nieuwe dag school. Gelijk ook een heleboel nieuwe vakken. Mijn schedule ziet er nu zo uit:

1st period: Graphic Design

2nd period: AP Calculus AB

3rd period: AP English III

4th period: Lunch

5th period: AP Economics

6th period: Principles of Business, Management & Finance

7th period: Forensic Science

8th period: Outdoor Adventures

Sommige vakken zijn dus hetzelfde gebleven, maar er zijn ook een aantal veranderd. Mijn derde uur is mijn favoriete lesuur. De leraar is heel erg leuk en grappig. Hij heeft voor (bijna) iedereen in de klas een bijnaam en hij spreekt je ook alleen aan met die naam. De mijne is Diët Coke, vanwege mijn achternaam. De meeste mensen hier weten niet hoe ze het moeten uitspreken, dus ze zeggen het of als Cook or als Coke. Mijn Engels docent zei het dus als dat laatste en hij had op dat moment een blikje Diët Coke op zijn bureau staan.

Woensdag 7 januari

Vandaag vertelde de coach me dat ik in een baan hoger mocht gaan zwemmen. We hebben 5 banen, die we delen met ongeveer 25 mensen. Baan 1 is met de langzaamste zwemmers en baan 5 heeft de snelste zwemmers. Ik zwom in baan 2 en ik was al een tijdje de snelste in die baan. Er kwamen ook steeds meer mensen in vanuit baan 1. Met zeven mensen in dezelfde baan is niet fijn. Ik mocht dus naar baan 3. Daar was ik zo blij mee, dat ik de rest van de dag een grote smile had.

Zaterdag 10 januari

Mijn gastmoeder en zus wilden heel graag de film “Into the Woods” zien en Josi (Duitse au-pair) en ik gingen gezellig ook mee. Het is een musical, gebaseerd op verschillende sprookjes. De film was super leuk. Daarna lekker gegeten thuis.

Woensdag 14 januari

Vandaag tijdens Youth in de kerk, moesten we onze spullen afdroppen. We gingen namelijk een weekendje met alle Seniors en wat begeleiders naar Purgatory, Colorado. Skiën! Hannah ging helaas niet mee, maar Josi wel. Na het afdroppen hebben we nog even gekletst en we gingen wat drinken bij een Chicken Express. Daarna gingen we gauw weer naar huis, want de volgende morgen moesten we vroeg op om te verzamelen. Josi bleef bij mij slapen, zodat ze ’s ochtends met ons mee kon rijden.

Donderdag 15 januari

Om kwart over vier ging de wekker en hebben we ons snel klaar gemaakt, zodat we rond vijf bij de kerk stonden. Daar hebben we alle busjes met de laatste spullen ingeladen en zijn we op onze roadtrip vertrokken. De reis naar Colorado duurde bijna vijftien uur. We zijn onderweg natuurlijk een aantal keer gestopt voor een wc-bezoek en om lunch te eten. Gelukkig kon ik een groot gedeelte van de tocht slapen, anders was vijftien uur toch wel lang. Langer dan de vlucht van Amsterdam naar New York City.

Vrijdag 16 januari

Vandaag was de eerste dag dat we gingen skiën. Nadat iedereen zich dik had ingepakt, gingen we eerst onze gehuurde spullen ophalen, waarna we ongeveer een half uur moesten rijden naar het skiresort. Eenmaal daar had ik eerst met wat andere mensen lessen. Ik heb een keer eerder geskied, daarom werd ik samen met Brennan, Josi en nog een andere jongen van onze groep in een klein groepje geplaatst. Samen met een instructeur gingen we eerst naar een groene skiheuvel (voor Europese skiërs: dat is een blauwe heuvel. Ze hebben hier green, blue, black and black diamond). Nadat hij kort alles weer had uitgelegd, zijn we een aantal keer van die berg af geskied. Dat ging super goed en ik wist nog vrij goed hoe het moest. Daar was ik best wel blij mee.

Na die beginnersheuvel, nam de leraar ons mee de echte heuvel op, om van een blauwe slope af te gaan. Het was een super fijne baan en het gaf me ook heel veel vertrouwen.

Na de lunch, ben ik met dezelfde mensen van ons groepje weer die berg opgegaan en hebben we het nog een keer gedaan, ditmaal zonder leraar.

Rond half vijf had iedereen zich weer verzameld en reden we terug naar het hotel. Daar snel omgekleed en gedoucht, waarna we op zoek gingen naar een restaurant. Met een hele grote groep is dat nog lastiger dan gedacht. We hebben ongeveer anderhalf uur gezocht en gewacht totdat we konden plaatsnemen in een Mexicaans restaurant.

Na het eten, bijna gelijk naar bed gegaan. Ik was ontzettend moe van de eerste dag skiën, maar ik had ook ontzettend veel zin in de volgende dag.

Zaterdag 17 januari

Weer een dag skiën. Het was ontzettend mooi weer, het zonnetje scheen. Met hetzelfde groepje van de vorige dag, zijn we een heel aantal keer van de berg afgegaan. We hebben eigenlijk alleen blauwe gedaan, want daar voelden we ons vertrouwd op en er was een heel veel keuze. Het skiresort was eigenlijk maar een berg, met verschillende manieren om er van af te komen. Er waren twee liften om omhoog te gaan. Er waren super veel blauwe, maar ook heel veel zwarte slopes. Het was dus ontzettend leuk voor ons, maar ook voor de mensen van onze grote groep die al gevorderd zijn.

Na het middageten, zijn we in plaats van weer gaan skiën, gaan snowtuben. Met een tube van een heuvel afglijden. Dat was ontzettend leuk en weer iets anders dan skiën. Daarna zijn we nog wel een keer van de heuvel af geskied.

Ditmaal waren we eerder weer naar het hotel gegaan, om vroeg op zoek te gaan naar een restaurant. Het was het beste restaurant van het stadje en er was dan ook weer een wachtrij, ondanks dat we vroeg waren. Het was het echter wel waard.

Na afloop hebben we in de hotellobby met bijna iedereen een aantal spelletjes gespeeld, wat ontzettend gezellig was. En omdat het met de kerk was en de volgende dag zondag, hadden we ook een kleine Bijbel sessie.

Zondag 18 januari

Helaas was dit alweer de laatste dag om te skiën. Daarom wilde ons groepje, een nieuwe uitdaging. Na een rondje in skiën van onze ‘normale’ slope, hebben we op een kaartje gekeken en hebben we een mooie route gevonden, die ons helemaal naar de andere kant van de berg leidden. Er was daar behalve twee liften die ons weer naar boven brachten, helemaal niks, behalve sneeuw en een aantal bomen. Super mooi dus.

Na het middageten, waar we een aantal mensen hadden verteld over deze route, vroegen een aantal andere mensen of we met hun mee wilden en met hen deze route te doen. Het bleef super leuk en we daagde elkaar uit om op sommige stukken super snel te gaan. Er zaten zelfs op een paar plekken een kleine jump in. Gelukkig bleef ik rechtop staan.

Aan het eind van de dag vond ik het zo jammer dat we weg moesten. Ik zat er net lekker in te komen en er waren nog een heel aantal slopes die we niet hadden gedaan. Helaas moesten we toch echt gaan.

We hebben onze skispullen ingeleverd, zijn pizza’s gaan halen en hebben in de hotellobby gegeten, terwijl we weer spelletjes speelden. Het was een hele leuke laatste dag.

Maandag 19 januari

Het was vandaag Martin Luther King Jr. Day. Amerikanen doen niks speciaals op deze dag, behalve dat ze vrij zijn van school en veel mensen ook van hun werk. Wij moesten echter alweer vroeg op, want we moesten weer vijftien uur terug naar Texas rijden. Het leek ditmaal sneller te gaan, maar dat kwam vooral omdat ik zo moe was, dat ik zeker elf uur heb geslapen van de tijd.

Eenmaal ’s avonds aangekomen, hebben we snel alle spullen uitgeladen en zijn we naar huis gegaan. Daar heb ik snel gedoucht en ben ik daarna mijn bed weer ingedoken. De volgende dag had ik weer zwemtraining. Natuurlijk had ik niet kunnen gaan, maar ik had al twee dagen gemist en de aankomende zaterdag was mijn laatste wedstrijd. Het was tevens ook de belangrijkste van het jaar.

Vrijdag 23 januari

’s Avonds hadden we met het zwemteam een Carb-up feestje. Oftewel super veel carbs eten met z’n allen. Als zwemteam zijn we al ontzettend goed in heel veel eten, maar zeker als het om carbs gaat. Bij een meisje thuis hebben we dus met z’n allen spaghetti, pizza, pasta en brood gegeten. En cupcakes, al denk ik niet dat daar echt carbs inzitten.

Ze had een pool-tafel, dus we hebben elkaar ook nog uitgedaagd om te spelen. Daarna vroeg weer naar huis, want we moesten natuurlijk wel op tijd naar bed.

Zaterdag 24 januari

Vandaag was de dag van de District zwem wedstrijd. Als je snel genoeg bent, kon je je plaatsen voor de Regional zwem wedstrijd. Ik wist dat ik niet in de buurt van een plaatsing ging komen, maar ik heb natuurlijk nog steeds mijn best gedaan.

Gelukkig was de wedstrijd aan het eind van de middag en kon ik lekker uitslapen. Voor de wedstrijd heb ik nog kort met mijn ouders geskyped. Zij waren aan het eten en ik was mijn spullen bij elkaar aan het zoeken, maar ze wilden me nog succes wensen. Super leuk natuurlijk en ik weet dat ze niet kunnen wachten tot ze me weer in het echt kunnen zien zwemmen volgend jaar. Ik weet namelijk zeker dat ik ga blijven zwemmen.

Op school hadden een aantal ouders de ingang en de schoolbus helemaal versierd. We hadden een ballonnenboog voor de ingang van de bus en in de bus hadden ze allemaal ballonnen tegen het plafond aan getapet. Onze teamcaptain had een heel stel visknuffels gekocht en op de onderkant “Go Spartans 2015” geschreven en hij gaf iedereen er een. En de ouders hadden ook voor ons zakken met snacks gemaakt.

Eenmaal bij de wedstrijd hebben we eerst onze plek geclaimd, waarna we snel omkleedden en gingen inzwemmen. Na het inzwemmen hadden we nog driekwartier tot de wedstrijd begon. Madison mocht helaas niet zwemmen, omdat ze onvoldoende stond voor een van haar vakken. Echter daardoor mocht ik haar fastskin hebben voor de wedstrijd. Onze coach heeft 8 fastskins voor de 8 snelste meiden. Ik ben nummer 9, dus mocht ik diegene die Madison eerst zou gebruiken. Voor de mensen die niet weten wat een fastskin is: het is een zwempak van een speciaal materiaal dat je sneller maakt. Het is ook ongelofelijk klein en strak. Dat was dus heel fijn om aan te trekken, terwijl ik nog nat was van het inzwemmen. Na tien minuten en wat hulp bij de bandjes die over je armen gaan, zat ik dan toch eindelijk erin.

Het heeft me echter wel geholpen, want in mijn 50 vrije slag was ik bijna één seconde sneller dan mijn record. Ook op de 100 rugslag, die ik nog nooit eerder in een wedstrijd had gezwommen, deed ik het goed. Dat was mijn laatste nummer van het jaar en ik was toch wel verdrietig na afloop. Gelukkig gingen we met het hele team daarna ergens eten, wat ontzettend leuk was. Ik had iedereen gevraagd om hun naam op mijn vis te schrijven en sommige schreven er ook nog iets bij. Super lief. En Madison had een heel lief berichtje op een servetje geschreven, bij gebrek aan papier. Het was zeker een fantastische laatste zwemwedstrijd.

Dinsdag 27 januari

Dit is toch wel een belangrijke datum die ik met iedereen moet delen. Vandaag in Outdoor Activities heb ik mijn Master Angler Certificate gehaald. Wat ik daar voor moest doen? Acht verschillende vis knopen voordoen voor de leraar.

Zondag 1 februari

Dit was een hele belangrijke dag voor de Amerikanen. Het was namelijk de dag van de Superbowl. Voor diegene die geen idee wat dat is. Het is de finale van de hoogste competitie in het American Football en iedereen en alles er omheen goes crazy. Ook al speelt je eigen team niet, je moet een kant kiezen. Er worden miljoenen betaald voor een reclamespotje tussendoor. Katy Perry trad op in halftime en haar show was compleet met dansende haaien, palmbomen, etc., een reusachtige lichtgevende tijger/leeuw bij binnenkomst, een Lenny Kravitz gitaar solo en een rapgedeelte. Als je benieuwd ben, ik ben er van overtuigd dat er genoeg filmpjes zijn te vinden op YouTube.

De teams die aan het spelen waren de New England Patriots en de Seattle Seahawks. Van te voren besloot ik om voor de Patriots te cheeren. Drie keer raden welk team won J

Mijn gastgezin hield een klein feestje. Er hadden een klein aantal mensen verzameld en samen keken we de wedstrijd en de reclames. Sommige mensen kijken alleen vanwege de reclame. Big Deal hier. Er waren dit jaar heel veel zielige spotjes, dus er hebben zelfs wat tranen gevloeid.

Vrijdag 6 februari

Vandaag waren de voorrondes van de Regional zwemwedstrijden. Ik had me niet geplaatst, maar een aantal van mijn vrienden wel. Die wilde ik natuurlijk supporten, dus ben ik mee gegaan.

Uiteindelijk plaatsten iedereen zich voor de finales die de volgende dag gezwommen zouden worden. Ik besloot dus om weer mee te gaan.

Zaterdag 7 februari

Weer in het zwembad dus. Het was super leuk om iedereen kei hard aan te moedigen met de rest van het team. Ze hebben het super goed gedaan, met als hoogste klassering een individuele 7^de plaats en een 6^de plaats voor de relay jongens.

Na afloop zijn we naar een steakhouse gereden, de coach wilde namelijk voor iedereen een steak bestellen. Daar hebben we dus super lekker gegeten. En waren weer laat thuis.

Zaterdag 14 februari

Samen met Hannah, Hunter en Josi zijn we naar een outlet mall gegaan. Het was lekker weer en tegelijkertijd was het ook niet ontzettend druk. Ik heb twee paar allstars gekocht voor de prijs van één en een nieuwe jeans. Na afloop zijn we met een omweg naar huis gereden. We zijn namelijk gestopt in Ft. Worth om frozen yoghurt te eten. Daarna thuis hadden we een pizza, waarna we besloten om de dag af te sluiten met een film: “Old Fashioned”. Het was best wel een mooie film.

Zaterdag 21 februari

Tijdens de lunch op vrijdag waren we aan het praten over basketbalwedstrijden, tot een meisje zei dat ze tickets kon krijgen voor de wedstrijd van zaterdag van een neer bijgelegen college.

Samen met Hannah, Claire en het meisje van de tickets, Laura, gingen we dus naar de wedstrijd.

Echter van te voren gingen we Hannah’s prom dress ophalen. Die had ze namelijk een aantal weken daarvoor gekocht. Ze heeft hem gekocht in een bruidswinkel. Terwijl we daar waren, ben ik ook gelijk een aantal jurken gaan passen. Helaas nog niets gevonden, maar de zoektocht continues.

De wedstrijd was super leuk en gezellig. Een college basketbalwedstrijd kan ik dus ook van mijn lijstje afstrepen.

Zondag 22 februari

Vandaag rond twee uur hadden we een gender reveal party voor de baby van Candace en Dillon. Zij wisten beide al wat het zou worden, maar ze hadden het nog aan niemand vertelt. En in Amerika doe je dat met een feestje. Een groep mensen hadden zich bij ons thuis verzameld. Het originele plan was dat Candace en Dillon een taart zouden bakken met z’n tweeën, met aan de binnenkant roze of blauwe cake. Dat was echter mislukt op het laatste moment, dus hadden ze wat anders bedacht. Ze hadden een doos ingepakt met blauw en roze papier en daarin blauwe of roze ballonnen gestopt. Dillon maakte de doos open, waarna er blauwe ballonnen uitvlogen. Het wordt dus een jongetje. Ze zijn super blij en ze zijn nu ook al over de helft heen.

Aan het eind van de dag kregen we nog een verassing. Vanwege de weersverwachting was school de volgende dag gesloten. Er was namelijk sneeuw tijdens de nacht verwacht.

Maandag 23 februari

Het had zeker gesneeuwd tijdens de nacht. De tuin was helemaal bedolven in de sneeuw en de wegen waren super glad. We hadden dus geen school. Na de lunch besloten Hannah en ik dat we een wandeling wilde maken. We hebben ons in dikke kleren ingepakt en zijn naar buiten gegaan. Chloe wilden super graag met ons mee. We besloten een rondje door de buurt te maken en halverwege bij Brennan aan te kloppen. Daar hebben we een uurtje gezeten en tv gekeken, waarna we weer naar buiten zijn gegaan om naar huis te lopen. Het was super mooi en ook zeker fijn om even uit het huis te kunnen.

Dinsdag 24 februari

Opnieuw hadden we een sneeuwdag. Echter was de meeste sneeuw en ijs alweer weg. Deze sneeuwdag sloeg dus nergens op. Maar we waren dus weer vrij. Helaas moeten we deze sneeuwdagen aan het eind van het jaar inhalen. Dat is in de week dat mijn moeder hier in Texas is. Gelukkig vindt zij het niet erg, maar ik wel. Is het buiten lekker weer, moet ik nutteloos nog twee dagen na school.

Vandaag heb ik vooral op de bank gehangen om tv te kijken.

Woensdag 25 februari

We gingen vandaag weer naar school, maar wel met een 2 uur latere start. Eigenlijk was ik wel blij dat ik het huis uit kon.

Donderdag 26 februari

Na school was er vandaag “The First Annual Beastly Beauty Pageant”. Het principe: Negen jongens verkleden zich als meiden en deden mee in een Beauty Pageant. De winnaar kon $500 scholarship money winnen. Een van de deelnemers was Hunter, Hannah’s vriendje. De show was zoals het hoort met een ronde Casual kleding, een talentenshow en een Evening kleding ronde.

De show was super leuk. Alle jongens deden super overdreven en deden hun best om zo goed mogelijk hun inner-girl te showen. Ik heb dus een hele leuke avond gehad vol met lachen.

Vrijdag 27 februari

Vandaag was er weer veel sneeuw voorspeld. We moesten echter wel naar school. Ergens tijdens het 2^de uur begon het te sneeuwen. Al heel snel lag er al een hele laag. Steeds meer leerlingen werden uit de klas gebeld, omdat ze van hun ouders de school mochten verlaten. Het schooldistrict had namelijk gezegd dat iedereen op school werd gehouden, maar dat als ouders zouden bellen het zou worden gezien als een excused absence. Tijdens het 3^de uur waren we nog maar met 15 leerlingen aan het begin van de les. Aan het eind van de les waren het er nog 9. Er stond een hele rij met ouders bij de receptie om hun kinderen op te halen. Daarom besloten ze dat een voor een naar klaslokalen bellen te langzaam gingen en startte ze maar met het omroepen van namen over de intercom. Lesgeven was dus niet meer mogelijk.

Ondertussen was Hannah bezig met het proberen van het bereiken van haar vader. Uiteindelijk aan het begin van lunch nam hij op en zei hij dat hij de school zou bellen en dat we alvast naar huis konden gaan. Dat hebben we dus gedaan. Gelukkig wonen we redelijk dicht bij school en Hannah reed super langzaam.

Aan het eind van de middag vroeg Hunter of we samen met hem naar de school wilden gaan om van de heuvels af te sleeën. We verveelden ons beide dood, dus we zeiden graag ja. Eenmaal daar bleken we de enige te zijn. Hunter had twee skateboarden, waarvan hij de wieltjes had afgeschroefd en hij had een deksel van een afvalemmer. Het was super leuk en het viel zelfs mee met de kou. Terug in het huis hebben we lekker warme chocomelk gedronken.

De tijd hier gaat veels te snel! Gelukkig is het allemaal fantastisch en geniet ik van elk moment.

Liefs,

Savanna