Hey

Nu bijna twee weken geleden was ik jarig. Ik ben alweer 17 jaar geworden. Hierbij ben ik echt verwend door iedereen. 's Ochtends heb ik van mijn ouders en broertje allereerst de reis naar Amerika gekregen. Daarbij hoorde nog meer kado's, zoals een grote handige koffer en een laptop mét webcam. Dat laatste is vooral handig voor mijn moeder, die volgend jaar niet zou overleven zonder Skype. Ook heb ik nog een bikini gekregen. Die komt ook erg van pas in het zwembad van mijn gastgezin.

's Middags kwamen mijn oma's, mijn oom en tante en een heleboel vriendinnen. Ik heb een camera, een nieuw telefoonhoesje, een tasje en een heleboel snoep gekregen. Nogmaals super erg bedankt iedereen! Ik ga het allemaal gebruiken volgend jaar.

Ik zeg wel de hele tijd volgend jaar, maar in werkelijkheid ga ik al over vier maanden weg. Afgelopen vrijdag heb ik namelijk een mailtje gekregen met mijn vertrekdatum. Ik zal op woensdag 13 augustus, samen met een groep andere studenten, naar New York vliegen. Op donderdag en vrijdag bezoeken we dan New York. We gaan onder andere naar het Statue of Liberty, the Twin Towers Memorial en Times Square. Dan zullen we op zaterdagochtend 16 augustus allemaal apart doorvliegen naar je gastgezin. Ik zal niet helemaal alleen gaan, er is namelijk een ander meisje die in een dorpje twintig minuten verderop zit. We gaan daarom ook naar hetzelfde vliegveld en vliegen dus samen.

Ik kijk er natuurlijk ontzettend naar uit. Het is nu echt aftellen. Vanaf vandaag zijn het nog 113 dagen. Aan de ene kant lijkt dit nog zo ver weg, maar aan de andere kant komt het nu zo dichtbij!

Ondertussen ben ik hard bezig met alle voorbereidingen. Natuurlijk het contact met mijn gastgezin. We hebben zes weken geleden ongeveer voor het eerst geskypet. Van te voren was ik ontzettend bang: zou ik ze wel verstaan? Waar moeten we over praten? Straks kom ik niet uit mijn woorden? Achteraf bleek dit helemaal niet nodig. Ik kon ze hartstikke goed verstaan, ze hadden allemaal bijna geen zuidelijk accent. Daar ben ik dus heel blij mee, dan zal ik vast ook niet terug komen met een zwaar Engels accent. En het was ook gelijk gezellig. Ze hebben me het hele huis laten zien en onderling vragen gesteld aan elkaar.

Ergens in juni heb ik nog een allerlaatste informatiedag. Daarna hoef ik alleen nog maar mijn visum op te halen, over gaan naar de 6de klas en vervolgens mijn koffer inpakken en ook nog dichtkrijgen.

Als ik eenmaal in Texas ben ga ik proberen om elke week of om de week te schrijven op een vaste dag. Ik weet nog niet precies welke dag en of me dat gaat lukken. De eerstvolgende keer dat ik nu zal schrijven, zal waarschijnlijk pas ergens in augustus zijn, voordat ik wegga.

Iedereen nog een vrolijk Pasen!

Liefs,

Savanna